扬州慢（初秋）

扬州慢（初秋）原文：

泥丸路，五气朝元绕玉街，下十二楼台。
诗之二章，采用了叠章易字的写法，在相似中改换了结句。景象未变，情感则因了诗章的回环复沓，而蕴蓄得更其浓烈、深沉了。此刻，“二子”所乘之舟，早已在碧天长河中消逝，送行者却还在河岸上久久凝望。当“二子”离去时，他（她）正“中心养养”，难断那千丝万缕的离愁别绪；而今，“二子”船影消逝，望中尽是滚滚滔滔的浪波。人生的旅途上，也是充满了浪波与风险。远去的人儿，能不能顺利渡过那令人惊骇的波峰浪谷，而不被意外的风险吞没——这正是伫立河岸的送行人，所深深为之担忧的。“愿言思子，不瑕有害”二句，即以祈愿的方式，传达了这一情感上的递进和转折，在割舍不了的牵念中，涌生出陡然袭来的忧思。于是，滚滚滔滔的河面上，“泛泛其逝”的天地间，便刹那间充斥了“不瑕有害”的祝告——那是一位老母(...)
我和嵇康、吕安的行止相近，他们都有不受拘束的才情。可是嵇康的志向高远而疏阔，吕安的心胸旷达而豪放，之后各自因为一些事情而被杀。嵇康精通所有的技艺，对于音律尤其高妙。当临刑之时，他回头看了看太阳的影子，要过琴来弹奏。正值我将要西行，路过我们旧日的居所，当此之时，太阳渐渐地迫近它的沉落之地，寒冷的冰霜越发显出凄凉的样子，邻里有人吹笛，吹出的声音嘹亮悲摧，追怀往昔一起游玩宴乐的情分，我被这笛声触动不禁深深叹息，所以写下这样的赋。　　奉命前往遥远的上京，又回身向北而去。泛舟渡过黄河，路过昔日在山阳的故居。举目看到萧条的旷野，在城脚下停下我的车舆。重履二人留下的遗迹，经过深巷中的空屋。感叹《黍离》的歌声深切地哀悯西周的宗庙，悲伤《麦秀》的调子飘荡在殷朝的废墟。因为抚摸到古老的哀愁而怀念故去的人，我的心徘徊而踌躇。梁栋屋宇都历历存在而没有丝毫损毁，故人的形容和精神已远逝不知所去。当年李斯受罪被杀，为着不能再牵黄犬出上蔡门打猎而恋恋不舍，叹息长吟。我哀悼嵇生将要永辞世间的最后一刻，回顾日影再一次弹响鸣琴(...)
棹移人远，
那唤我的却为谁？先生，你在那里来？在那摘星楼上我便做筵席。安排下脱壳金蝉计，我则索躲是逃非。庞涓贼，你好狠也。这的是他下的我也(...)
我世跳出虎狼丛，拜辞了鸳鸯会。我要写又无纸。我这里有手帕。这手帕中做布捻，好做铺尺，菜园中无纸笔，将手帕铺在田地，就着这水渠中，插手在青泥内，打与你个泥手模，便当休离。咱两个恩断义绝，花残月缺，再谁恋锦帐罗帏。
⑴《全唐诗》此诗题下注：一本下有“旅怀”二字。⑵楚城：指湖北、湖南一带的城市，泛指旅途经过的楚地，作者另有《湘中秋怀迂客》《夷陵夜泊》等诗。首二句感时，慨叹春光易逝。⑶胡蝶：即蝴蝶。胡蝶梦：意即往事如梦。语出《庄子·内篇·齐物论》：“昔者庄周梦为胡蝶，栩栩然胡蝶也。”⑷子规：一作“杜鹃”，其鸣声凄切。上句写思家，下句写春夕。子规（即杜鹃）夜啼切“春夕”，与“家万里”联系。⑸动：动辄、每每之意。经：一作“多”。绝：一作“别”。⑹华发：白发。唯：一作“移”。满镜：一作“两鬓”。⑺五湖：春秋时，范蠡佐越王勾践成就霸业之后，辞宫，乘扁舟泛五湖而去。这两句说：我现在还没有归去，我要归去就可以归去，故乡的五湖风景是没有人来和我争夺的。言外之意：既然如此为什么还留滞他乡呢？有自嘲意。

扬州慢（初秋）拼音解读：

ní wán lù ，wǔ qì cháo yuán rào yù jiē ，xià shí èr lóu tái 。
shī zhī èr zhāng ，cǎi yòng le dié zhāng yì zì de xiě fǎ ，zài xiàng sì zhōng gǎi huàn le jié jù 。jǐng xiàng wèi biàn ，qíng gǎn zé yīn le shī zhāng de huí huán fù tà ，ér yùn xù dé gèng qí nóng liè 、shēn chén le 。cǐ kè ，“èr zǐ ”suǒ chéng zhī zhōu ，zǎo yǐ zài bì tiān zhǎng hé zhōng xiāo shì ，sòng háng zhě què hái zài hé àn shàng jiǔ jiǔ níng wàng 。dāng “èr zǐ ”lí qù shí ，tā （tā ）zhèng “zhōng xīn yǎng yǎng ”，nán duàn nà qiān sī wàn lǚ de lí chóu bié xù ；ér jīn ，“èr zǐ ”chuán yǐng xiāo shì ，wàng zhōng jìn shì gǔn gǔn tāo tāo de làng bō 。rén shēng de lǚ tú shàng ，yě shì chōng mǎn le làng bō yǔ fēng xiǎn 。yuǎn qù de rén ér ，néng bú néng shùn lì dù guò nà lìng rén jīng hài de bō fēng làng gǔ ，ér bú bèi yì wài de fēng xiǎn tūn méi ——zhè zhèng shì zhù lì hé àn de sòng háng rén ，suǒ shēn shēn wéi zhī dān yōu de 。“yuàn yán sī zǐ ，bú xiá yǒu hài ”èr jù ，jí yǐ qí yuàn de fāng shì ，chuán dá le zhè yī qíng gǎn shàng de dì jìn hé zhuǎn shé ，zài gē shě bú le de qiān niàn zhōng ，yǒng shēng chū dǒu rán xí lái de yōu sī 。yú shì ，gǔn gǔn tāo tāo de hé miàn shàng ，“fàn fàn qí shì ”de tiān dì jiān ，biàn shā nà jiān chōng chì le “bú xiá yǒu hài ”de zhù gào ——nà shì yī wèi lǎo mǔ (...)
wǒ hé jī kāng 、lǚ ān de háng zhǐ xiàng jìn ，tā men dōu yǒu bú shòu jū shù de cái qíng 。kě shì jī kāng de zhì xiàng gāo yuǎn ér shū kuò ，lǚ ān de xīn xiōng kuàng dá ér háo fàng ，zhī hòu gè zì yīn wéi yī xiē shì qíng ér bèi shā 。jī kāng jīng tōng suǒ yǒu de jì yì ，duì yú yīn lǜ yóu qí gāo miào 。dāng lín xíng zhī shí ，tā huí tóu kàn le kàn tài yáng de yǐng zǐ ，yào guò qín lái dàn zòu 。zhèng zhí wǒ jiāng yào xī háng ，lù guò wǒ men jiù rì de jū suǒ ，dāng cǐ zhī shí ，tài yáng jiàn jiàn dì pò jìn tā de chén luò zhī dì ，hán lěng de bīng shuāng yuè fā xiǎn chū qī liáng de yàng zǐ ，lín lǐ yǒu rén chuī dí ，chuī chū de shēng yīn liáo liàng bēi cuī ，zhuī huái wǎng xī yī qǐ yóu wán yàn lè de qíng fèn ，wǒ bèi zhè dí shēng chù dòng bú jìn shēn shēn tàn xī ，suǒ yǐ xiě xià zhè yàng de fù 。　　fèng mìng qián wǎng yáo yuǎn de shàng jīng ，yòu huí shēn xiàng běi ér qù 。fàn zhōu dù guò huáng hé ，lù guò xī rì zài shān yáng de gù jū 。jǔ mù kàn dào xiāo tiáo de kuàng yě ，zài chéng jiǎo xià tíng xià wǒ de chē yú 。zhòng lǚ èr rén liú xià de yí jì ，jīng guò shēn xiàng zhōng de kōng wū 。gǎn tàn 《shǔ lí 》de gē shēng shēn qiē dì āi mǐn xī zhōu de zōng miào ，bēi shāng 《mài xiù 》de diào zǐ piāo dàng zài yīn cháo de fèi xū 。yīn wéi fǔ mō dào gǔ lǎo de āi chóu ér huái niàn gù qù de rén ，wǒ de xīn pái huái ér chóu chú 。liáng dòng wū yǔ dōu lì lì cún zài ér méi yǒu sī háo sǔn huǐ ，gù rén de xíng róng hé jīng shén yǐ yuǎn shì bú zhī suǒ qù 。dāng nián lǐ sī shòu zuì bèi shā ，wéi zhe bú néng zài qiān huáng quǎn chū shàng cài mén dǎ liè ér liàn liàn bú shě ，tàn xī zhǎng yín 。wǒ āi dào jī shēng jiāng yào yǒng cí shì jiān de zuì hòu yī kè ，huí gù rì yǐng zài yī cì dàn xiǎng míng qín (...)
zhào yí rén yuǎn ，
nà huàn wǒ de què wéi shuí ？xiān shēng ，nǐ zài nà lǐ lái ？zài nà zhāi xīng lóu shàng wǒ biàn zuò yàn xí 。ān pái xià tuō ké jīn chán jì ，wǒ zé suǒ duǒ shì táo fēi 。páng juān zéi ，nǐ hǎo hěn yě 。zhè de shì tā xià de wǒ yě (...)
wǒ shì tiào chū hǔ láng cóng ，bài cí le yuān yāng huì 。wǒ yào xiě yòu wú zhǐ 。wǒ zhè lǐ yǒu shǒu pà 。zhè shǒu pà zhōng zuò bù niǎn ，hǎo zuò pù chǐ ，cài yuán zhōng wú zhǐ bǐ ，jiāng shǒu pà pù zài tián dì ，jiù zhe zhè shuǐ qú zhōng ，chā shǒu zài qīng ní nèi ，dǎ yǔ nǐ gè ní shǒu mó ，biàn dāng xiū lí 。zán liǎng gè ēn duàn yì jué ，huā cán yuè quē ，zài shuí liàn jǐn zhàng luó wéi 。
⑴《quán táng shī 》cǐ shī tí xià zhù ：yī běn xià yǒu “lǚ huái ”èr zì 。⑵chǔ chéng ：zhǐ hú běi 、hú nán yī dài de chéng shì ，fàn zhǐ lǚ tú jīng guò de chǔ dì ，zuò zhě lìng yǒu 《xiāng zhōng qiū huái yū kè 》《yí líng yè bó 》děng shī 。shǒu èr jù gǎn shí ，kǎi tàn chūn guāng yì shì 。⑶hú dié ：jí hú dié 。hú dié mèng ：yì jí wǎng shì rú mèng 。yǔ chū 《zhuāng zǐ ·nèi piān ·qí wù lùn 》：“xī zhě zhuāng zhōu mèng wéi hú dié ，xǔ xǔ rán hú dié yě 。”⑷zǐ guī ：yī zuò “dù juān ”，qí míng shēng qī qiē 。shàng jù xiě sī jiā ，xià jù xiě chūn xī 。zǐ guī （jí dù juān ）yè tí qiē “chūn xī ”，yǔ “jiā wàn lǐ ”lián xì 。⑸dòng ：dòng zhé 、měi měi zhī yì 。jīng ：yī zuò “duō ”。jué ：yī zuò “bié ”。⑹huá fā ：bái fā 。wéi ：yī zuò “yí ”。mǎn jìng ：yī zuò “liǎng bìn ”。⑺wǔ hú ：chūn qiū shí ，fàn lí zuǒ yuè wáng gōu jiàn chéng jiù bà yè zhī hòu ，cí gōng ，chéng biǎn zhōu fàn wǔ hú ér qù 。zhè liǎng jù shuō ：wǒ xiàn zài hái méi yǒu guī qù ，wǒ yào guī qù jiù kě yǐ guī qù ，gù xiāng de wǔ hú fēng jǐng shì méi yǒu rén lái hé wǒ zhēng duó de 。yán wài zhī yì ：jì rán rú cǐ wéi shí me hái liú zhì tā xiāng ne ？yǒu zì cháo yì 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

⑴《全唐诗》此诗题下注：一本下有“旅怀”二字。⑵楚城：指湖北、湖南一带的城市，泛指旅途经过的楚地，作者另有《湘中秋怀迂客》《夷陵夜泊》等诗。首二句感时，慨叹春光易逝。⑶胡蝶：即蝴蝶。胡蝶梦：意即往事如梦。语出《庄子·内篇·齐物论》：“昔者庄周梦为胡蝶，栩栩然胡蝶也。”⑷子规：一作“杜鹃”，其鸣声凄切。上句写思家，下句写春夕。子规（即杜鹃）夜啼切“春夕”，与“家万里”联系。⑸动：动辄、每每之意。经：一作“多”。绝：一作“别”。⑹华发：白发。唯：一作“移”。满镜：一作“两鬓”。⑺五湖：春秋时，范蠡佐越王勾践成就霸业之后，辞宫，乘扁舟泛五湖而去。这两句说：我现在还没有归去，我要归去就可以归去，故乡的五湖风景是没有人来和我争夺的。言外之意：既然如此为什么还留滞他乡呢？有自嘲意。
泥丸路，五气朝元绕玉街，下十二楼台。

相关赏析

我世跳出虎狼丛，拜辞了鸳鸯会。我要写又无纸。我这里有手帕。这手帕中做布捻，好做铺尺，菜园中无纸笔，将手帕铺在田地，就着这水渠中，插手在青泥内，打与你个泥手模，便当休离。咱两个恩断义绝，花残月缺，再谁恋锦帐罗帏。
老虔婆故阻燕莺期
桑下春蔬绿满畦，菘心青嫩芥苔肥。溪头洗择店头卖，日暮裹盐沽酒归。
夫秦以十五城之空名，诈赵而胁其璧。是时言取璧者，情也，非欲以窥赵也。赵得其情则弗予，不得其情则予；得其情而畏之则予，得其情而弗畏之则弗予。此两言决耳，奈之何既畏而复挑其怒也！

作者介绍

黎崇敕 黎崇敕，字铭之，后改名崇勋，字纶阁。番禺人。明神宗万历十九年（一五九一）举人。有经济才，会征钦州瑶，中丞戴耀署崇敕赞画军务，甚器重之。然性亢爽，不乐下人，为忌者所中，几不免。归筑文水居读书以终。有《文水居集》。清温汝能《粤东诗海》卷四一、清道光《广东通志》卷七五有传。